آنان یک لحظه آرامش ندارند، زیرا تمام روزها و شبهای زندگیشان وقف آرامش دیگران است. نیروهای نظامی و انتظامی را میگویم. همانانی که حفظ تمامیت ارضی و دفاع از حریم این مرز و بوم در برابر دشمنان، صیانت از امنیت جامعه در برابر تمام آسیبها و هجمههای داخلی و خارجی، مواظبت از نظم و نظام زندگی آحاد مردم، بر عهدهشان است و در این مسیر سوگند خوردهاند تا پای جان ایستادگی کنند. اما از انصاف به دور است اگر سهم جهاد و ایثار مادران و همسران، خواهران و فرزندان، و در یک کلام، خانواده مردان میدان جنگ و دفاع، رزم و نظم، امنیت و حمیت را نادیده بگیریم و انگشت تحسین خود را به سوی آنان نشانه نگیریم. همسر و فرزندی که با واژههای مأموریت و آمادهباش نه تنها آشنا هستند بلکه معنای آن را با گوشت و پوست خود و با تمام وجود، حس و درک کردهاند. از اینروست که رهبر فرزانه انقلاب در دیدار اخیر خود برای چندمین بار در گرامیداشت نقش ارزنده خانواده معزز نیروهای مسلح تأکید کردند و فرمودند: «بار اصلی زحمات بردوش همسران و فرزندان نیروهای مسلح است که سختیها را تحمل میکنند.»
بیتردید یکایک اعضای خانواده این مردان شجاع نیز همچون خود آنان همیشه در «آمادهباش» هستند؛ آماده برای هر خبری و هر اتفاقی. وجودشان را غنیمت شماریم و قدرشان را بدانیم.